تفاوت هدفون گیمینگ و معمولی چیست؟

راستش را بخواهید، در برخی موارد هم تفاوتی بین هدفون معمولی با هدفون گیمینگ نیست و می‌توان از هدفون معمولی برای بازی استفاده کرد؛ اما در اغلب موارد داستان به این سادگی‌ها نیست. از یک سو، هدفون‌های معمولی ممکن است با کنسول بازی سازگار نباشند و از سوی دیگر، استفاده از هدفون معمولی، کاربر را از بسیاری از قابلیت‌های بازی‌محور هدست‌های گیمینگ محروم می‌کند. البته، هدفون‌های گیمینگ نیز محدودیت‌های خاص خودشان را دارند و کیفیت صدایشان از هدفون‌های مخصوص موسیقی ضعیف‌تر است.

در ادامه به شرح تفاوت‌های هدفون گیمینگ و معمولی می‌پردازیم تا با آشنایی با مزیت‌ها و نقاط ضعف هر یک از آن‌ها، انتخاب دقیق‌تری داشته باشید.

تفاوت هدفون گیمینگ و معمولی: قیمت

واضح است که در بین هدفون‌های معمولی و گیمینگ، هم هدفون ارزان‌‌قیمت (تر!) وجود دارد، هم گران‌قیمت؛ اما بازه‌ی قیمتی این دو مدل هدفون بسیار متفاوت است.

هدفون‌های گیمینگ معمولا در بازه‌ی قیمتی ۳۰۰ هزار تومان تا ۱۰ میلیون تومان یافت می‌شوند و اکثر مدل‌ها در سمت ارزان‌تر این طیف قرار می‌گیرند؛ درحالی‌که این‌روزها برای هدفون‌های مخصوص موسیقی، چه از نوع روگوشی و چه توگوشی، که کیفیت صدای مناسبی داشته باشد، باید حداقل تا دو سه میلیون تومان هزینه کرد.

هدفون‌های گیمینگ پریمیوم و گران‌قیمت معمولا طرفداران کمتری دارند و بخش بسیار کوچکی از بازار را به خود اختصاص داده‌اند؛ احتمالا به این خاطر که در دنیای گیمینگ، محصولات پریمیومی که کاربران به سراغشان می‌روند، چیزی به‌غیر از هدفون است و مواردی مثل پردازنده و نمایشگر را دربرمی‌گیرد. این درحالی است که کاربران به خرید هدفون‌های موسیقی پریمیوم تمایل بیشتری دارند، چون برای آن‌ها کیفیت صدا حرف اول را می‌زند.

تفاوت هدفون گیمینگ و معمولی: کیفیت ساخت

مدل‌های ارزان‌تر هدفون معمولی یا گیمینگ به‌احتمال زیاد عمر زیادی نخواهند داشت. اگر شانس با شما یار باشد، شاید بتوانید با تعویض سیم یا پد کاپ‌ها، مشکل را حل کنید؛ اما معمولا قیمت بالای هدفون‌ها به‌خاطر کیفیت ساختشان است و به‌همین‌خاطر محصولات ارزان‌‌تر، دوام زیادی ندارند.

بااین‌وجود، در بازه‌ی قیمتی مشابه، هدفون‌های گیمینگ معمولا از دوام کمتری درمقایسه با هدفون‌های معمولی برخوردارند. دلیل آن هم به تصمیم‌گیری‌های مالی برمی‌گردد؛ برای مثال، هدست گیمینگی که از میکروفون بزرگ و تکنولوژی صدای فراگیر و قابلیت‌هایی از این دست بهره می‌برد، بودجه‌ی کمتری را برای استفاده از مواد باکیفیت در اختیار داشته است تا هدفونی که فقط قرار است کیفیت صدای خوبی داشته باشد و برایش، قابلیت‌های متنوع هدفون‌های گیمینگ در اولویت نیست.

البته هدست‌های گیمینگ گران‌قیمت از کیفیت ساخت خوبی برخورداند، اما آن‌ها نیز در مقایسه با هدفون‌های معمولی با همان برچسب قیمتی، کم‌دوام‌ترند. از سوی دیگر، از هدست‌های گیمینگ معمولا استفاده‌ی طولانی‌تری می‌شود و نحوه‌ی برخورد گیمرها با هدفون در اوج هیجان بازی کمی خشن‌تر از هدفون‌های معمولی است.

درکل، بخش عمده‌ای از بودجه‌ی تولید هدفون‌های گیمینگ صرف اضافه کردن قابلیت‌های متعدد می‌شود تا افزایش کیفیت ساخت، درنتیجه دوام این هدفون‌ها اکثرا از هدفون‌های معمولی پریمیوم و حتی میان‌رده کمتر است.

تفاوت هدفون گیمینگ و معمولی: کیفیت صدا

صحبت درباره‌ی تفاوت کیفیت صدا در هدفون گیمینگ و معمولی کمی پیچیده است. در بازه‌ی قیمتی مشابه، هدفون عادی معمولا از هدفون گیمینگ عملکرد صدای بهتری دارد، چون بیشتر مدل‌های این هدفون مخصوص گوش دادن به موسیقی طراحی شده‌اند. مدل‌های پریمیوم هم صدایی به مراتب تمیزتر، با جزییات‌تر و رساتر از هدست‌های گیمینگ ارائه می‌دهند؛ بااین‌حال، به این راحتی نمی‌توان نتیجه گرفت که استفاده از هدفون معمولی برای بازی بهتر از هدفون گیمینگ است.

در مورد صدا به طور کلی می‌توان گفت هرچه خنثی‌تر، متعادل‌تر و واضح‌تر باشد، بهتر است؛ چون تنها در این صورت است که صدای موسیقی دقیقا به همان شکلی که در استودیو ضبط شده، به گوش می‌رسد. بااین‌حال، برای بازی‌ها می‌توان از هدفون‌هایی استفاده کرد که پروفایل صدای به‌اصطلاح گرم‌تر و کوبنده‌تری دارند و اصولا هدست‌های گیمینگ از همین پروفایل صدا بهره می‌برند.

متاسفانه هدفون‌های گیمینگ، به‌ویژه مدل‌های ارزان‌تر، فقط صدای گرم و کوبنده ندارند؛ بلکه صدا در این هدفون‌ها مصنوعی، به‌هم‌ریخته و بی‌کیفیت است و کوبندگی صدا گاهی به حدی است که آزاردهنده می‌شود. بااین‌حال، پروفایل صدا در هدفون‌های گیمینگ در یک مورد بهتر از هدفون‌های معمولی ظاهر می‌شود و آن «سانداستیج» (Soundstage) است. سانداستیج یا همان وسعت صدا باعث می‌شود کاربر احساس کند صدا از محیط اطرافش به‌گوش می‌رسد نه از داخلش سرش و بدین‌ترتیب، تجربه‌ی شنیداری را به واقعیت نزدیک‌تر می‌کند.