هم‌بنیانگذار اینتل، مرد پشت قانون مور، در ۹۴ سالگی درگذشت

در سال ۱۹۶۵، مور پیش‌بینی کرد که با بهبود ساخت تراشه‌های کامپیوتری و کاهش اندازه قطعات، تعداد ترانزیستورهای روی یک تراشه هر سال دو برابر می‌شود که باعث افزایش چشمگیر عملکرد و قابلیت‌ها خواهد شد. یک دهه بعد، او گفت هر دوسال یک‌بار این اتفاق رخ می‌دهد.

«قانون مور» به هدفی برای شرکت‌های فناوری تبدیل شد و ریتمی از نوآوری را ایجاد کرد که پیشرفت را ادامه می‌داد.

ژنویو بل، انسان شناس فرهنگی اینتل، در سال ۲۰۱۵ در پنجاهمین سالگرد قانون مور به CNET گفت:

از آنجا که اجزای تراشه در حال حاضر بسیار کوچک‌ شده‌اند، برخی می‌گویند قانون مور مسیر خود را طی کرده است. با این حال، بعضی دیگر معتقدند که به لطف نوآوری‌هایی مانند ساخت تراشه‌هایی که نه تنها از یک، بلکه از چندین تکه سیلیکون تشکیل شده‌اند، این روند ادامه خواهد داشت.

مور در سال ۱۹۲۹ در سانفرانسیسکو به دنیا آمد و سپس در دانشگاه ایالتی سن خوزه، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (Berkeley) و کلتک (Caltech) تحصیل کرد و در آنجا دکترای شیمی گرفت.

در سال ۱۹۶۸، مور و رابرت نویس شرکت اینتل را تأسیس کردند که به بزرگ‌ترین تولیدکننده تراشه در جهان تبدیل شد.

در سال‌های بعد، مور به سمت انجام امور بشردوستانه رفت. بنیاد گوردون و بتی مور (The Gordon and Betty Moore Foundation) که به همراه همسرش تأسیس شده، به اقدامات متمرکز بر حفظ محیط زیست، تحقیقات علمی و آموزش عالی، کمک‌های مالی اعطا می‌کند.